• همیشه نسبت به آنچه باید یاد بگیرید آگاه باشید

اولین گام در یادگیری این است که ما بدانیم چیزی را بلد نیستیم و اگر چه ممکن است این جمله امری مسلم به نظر برسد برخی برنامه نویسان با تجربه هستند که به خاطر این تصور که همه چیز را بلد هستند از یادگیری و به روز رسانی دانش خود سر باز می زنند.

بسیاری از دانشجویان علوم کامپیوتر با پیش زمینه “من بهتر می دانم” فارغ التحصیل می شوند، با اطمینان قوی که همه چیز را می دانند و نیاز شدید به اثبات آن به هرهمکار جدید.

به عبارت دیگر نگرش “من می دانم دارم چه کار می کنم!” می تواند مانع یادگیری هر چیز جدیدی شود.

• تلاش برای اثبات حقانیت خود را متوقف کنید

برای عالی شدن، نه فقط خوب، باید از تجربیات خود درس بگیرید.

اما مراقب باشید، تجربه می تواند به ما یاد دهد که رفتار بد را تکرار کنیم و عادت های بد ایجاد کنیم.

همه ما با برنامه نویسانی با هشت سال تجربه مواجه شده ایم که در حقیقت همان یک سال تجربه برایشان هشت بار تکرار شده است.

برای جلوگیری از این سندرم، به هر کاری که انجام می دهید نگاه کنید و از خود بپرسید: “چگونه می توانم بهتر عمل کنم؟”

توسعه دهندگان نرم افزار مبتدی (و بسیاری از افراد با تجربه) به کد خود نگاه می کنند تا شگفت انگیز بودن آن را تحسین کنند.

آن‌ها آزمایش‌هایی می‌نویسند تا ثابت کنند کدشان کار می‌کند به‌جای اینکه سعی کنند آن را شکست دهند.

برنامه نویسان واقعاً بزرگ به طور فعال به دنبال جایی هستند که اشتباه می کنند، زیرا می دانند که در نهایت کاربران نقص های کارشان را پیدا خواهند کرد.

“کد کار می کند” جایی نیست که شما متوقف شوید، این جایی است که شما شروع می کنید

بله، اولین قدم شما همیشه نوشتن نرم افزار با کیفیتی است که خواسته های شما را برآورده می کند.

برنامه نویسان متوسط ​​در آن نقطه کار را ترک می کنند و به سراغ چیز بعدی می روند اما توقف پس از “انجام” مانند گرفتن یک عکس فوری است در حالی که انتظار می رود که نرم افزار یک اثر هنری باشد.

برنامه نویسان بزرگ می دانند که اولین تکرار فقط اولین تکرار است.

کار می کند – تبریک می گویم! – اما کار شما تمام نشده است و حالا وقت ارتقای کیفیت است.

بخشی از این فرآیند، تعریف معنای «بهتر» است.

آیا سریعتر ساختن یک نرم افزار ارزشمند است؟

مستندسازی آسانتر است؟

قابل استفاده مجدد است؟

قابل اعتمادتر است؟ پاسخ در هر برنامه متفاوت است، اما روند کلی اینطور نیست.

• بازنویسی و بازنویسی و بازنویسی

برنامه نویسان خوب نرم افزاری می نویسند که کار می کند.

بزرگان نرم افزاری می نویسند که فوق العاده خوب کار می کند.

این به ندرت در اولین تلاش اتفاق می افتد.

بهترین نرم افزار معمولاً سه بار نوشته می شود:

ابتدا نرم افزار را می نویسید تا به خود (یا مشتری) ثابت کنید که راه حل ممکن است.

دیگران ممکن است تشخیص ندهند که این فقط یک اثبات مفهوم است، اما شما تشخیص می دهید.

بار دوم، نرم افزار نوشته شده را کاربردی تر میکنید.

و در بار سوم آن را به بیشترین کیفیت ممکن می رسانید.

وقتی به کار بهترین توسعه دهندگان نگاه می کنید کیفیت و جزئیات ممکن است واضح نباشد.

هر کاری که آن‌ها انجام می‌دهند بسیار درخشان به نظر می‌رسد، اما چیزی که شما نمی‌بینید این است که حتی توسعه‌دهندگان برجسته هم احتمالاً نسخه‌های اول و دوم را قبل از نمایش نرم‌افزار خود به دیگران دور ریخته اند.

دور ریختن کد و شروع مجدد می تواند یک راه مهم برای افزایش بازده کاری و کیفیت محصول شماست.

• کد های دیگران را بررسی کنید

این هم رایج ترین و هم با ارزش ترین پیشنهاد برای بهبود مهارت های برنامه نویسی است.

آنچه کمتر به چشم می آید دلیل اهمیت این توصیه به برنامه نویسان است.

وقتی کد دیگران را می خوانید، می بینید که چگونه شخص دیگری یک مشکل برنامه نویسی را حل کرده است.

اما با آن به عنوان تنها راه موجود رفتار نکنید.

به آن به عنوان یک درس و یک چالش فکر کنید.

برای بهتر شدن از خود بپرسید:

اگر من بودم این کد را چگونه می نوشتم؟ و حالا که این کد را خوانده ام چه تغییری در روش خود ایجاد خواهم کرد؟

چه چیزی یاد گرفتم؟ چگونه می توانم آن تکنیک را در کدهایی که در گذشته نوشته ام اعمال کنم؟

چگونه این کد را بهبود ببخشم؟ و اگر یک پروژه منبع باز است که در آن مطمئن هستید راه حل بهتری دارید، آن را انجام دهید!

کد را به سبک نویسنده قبلی آن بنویسید.

تمرین این امر به شما کمک می کند تا به ذهن شخصی که نرم افزار را نوشته است برسید، که می تواند درک و استدلال شما را بهبود بخشد.

این مراحل و بررسی های خود را فقط برای خودتان نگه ندارید.

پاسخ های خود را بنویسید، چه در یک مجله شخصی، یک وبلاگ، در فرآیند بررسی کد، یا یک انجمن انجمن با توسعه دهندگان دیگر.

همانطور که توضیح یک مشکل به یک دوست می تواند به شما کمک کند تا راه حل را پیدا کنید، نوشتن و به اشتراک گذاری تجزیه و تحلیل خود نیز می تواند به شما کمک کند تا بفهمید چرا به کد شخص دیگری به روشی خاص واکنش نشان می دهید.

همه اینها بخشی از درون نگری است که قبلاً به آن اشاره کردیم، و به شما کمک می کند تا نقاط قوت و ضعف خود را بی طرفانه قضاوت کنید.